top of page

Nee zeggen en bluffen

  • Ceciel Winnubst
  • Feb 26, 2018
  • 2 min read

Met enorm veel plezier kijk ik terug op de laatste interim opdracht die ik gedaan heb. De politie Amsterdam was mijn werkplek. De humor, de hectiek, het vakmanschap en de passie allemaal zaken waar ik mezelf in herken. Mijn rol als contractmanager en beheerder van de kleding portefeuille was er een die ik nog niet eerder had uitgevoerd. Het prettig aan contracten beheren is dat jezelf de "problemen" niet hoeft op te lossen, maar dat je er vooral op moet toezien dat je krijgt waar voor betaald wordt. Streng maar rechtvaardig, pragmatisch en oplossingsgericht. Mijn rol als beheerder van de kledingpakketten van de eenheid was een ander verhaal. Waar de facilitaire dienstverlening over het algemeen voor iedereen gelijk zijn is dat absoluut niet zo met kledingpakketten. Aan kleding is een status verbonden, het gaat ook over veiligheid, herkenbaarheid en voorkeuren. Het is emotie, heel veel emotie!

Aangezien ik niet vanuit de politie-organisatie op die stoel terecht ben gekomen heb ik in het begin echt af en toe vreselijk moeten bluffen omdat ik geen idee had wat er aan mij gevraagd werd. Een balaclava, een vikingduikpak of een beenholster. Ik had geen flauw benul, nou ja mijn gezond verstand hielp wel, maar waar de uitrustingsstukken nu exact voor gebruikt werden. Wat het verschil was tussen een heup- en beenholster? Waarom sommige uitrustingsstukken erg geliefd waren, het leken wel zoete broodjes.... Ik werd wel geacht de aanschaf te wegen op basis van nut en noodzaak.

Standaard waren er zo'n 15 verschillende kledingpakketten, maar daar zaten de speciaaltjes nog niet bij. Mensen die het politievak uitoefenen hebben een bepaalde status en zijn zeer overtuigend. "Nee" zeggen tegen een agent is een uitdaging. Met veel geduld en volharding heb ik het beleid verdedigd toen het nieuwe operationele uniform werd uitgerold. Het was een kwestie van budget, want iedereen van een nieuw uniform voorzien was gewoon te duur. Maar o, wat wilde men het graag hebben. Amsterdam had met zijn grote hoeveelheid grootschalig optreden ook behoefte aan een flexibele inzet van hun personeel en na een half jaar wilde de dienders eigenlijk het oude uniform niet meer aan als zij de straat op gingen. Echter het beleid liet dit niet toe om iedereen te voorzien van een nieuw uniform.

Ik heb veel geleerd, goed geluisterd en altijd gezocht naar een praktisch oplossing. Ik heb enorm veel bewondering gekregen voor de collega's die dagelijks hun leven in de waagschaal leggen voor onze veiligheid. Ik mis de humor en het macho gedrag want eerlijk is eerlijk ik genoot ook van het "nee zeggen" als er weer eens eentje hoog van de toren stond te blazen in volle bepakking. Als zij mij niet met goede argumenten konden overtuigen dan bleef Nee echt Nee.

Comments


Recent Posts
bottom of page